公元1368年，明朝建国。为重新振兴中国社会，明朝政府采取了上承周汉，下取唐宋的治国方针，对整顿和恢复礼仪极其重视，并根据汉族传统重新规定了服饰制度。在政治、经济、文化技术发展的前提之下，明代的服饰面貌仪态端庄，气度宏美，成为中国近世纪服饰艺术的典范。
ในปี 1368 ชาวจีนได้สถาปนาราชวงศ์หมิงขึ้น และเพื่อที่จะฟื้นฟูสังคมจีนให้รุ่งเรืองอีกครั้ง รัฐบาลหมิงจึงเลือกใช้ขนบธรรมเนียมและเครื่องแต่งกายสำหรับราชสำนักแบบโจวและฮั่น และระบบการปกครองประเทศแบบถังและซ่ง ทั้งให้ความสำคัญกับการแก้ไขฟื้นฟูจารีตประเพณีเดิม และฟื้นฟูระบบการแต่งกายที่สืบทอดกันมาของชนชาติฮั่นขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง ภายใต้การเมืองการปกครอง เศรษฐกิจ การพัฒนาทางเทคนิคและวัฒนธรรมนั้น ทำให้เครื่องแต่งกายในยุคสมัยหมิงมีความสง่าและงดงาม ผ่าเผย กลายมาเป็นรูปแบบของศิลปะการแต่งกายของจีนยุคใกล้นี้
戴凤冠的明代贵妃（明人《朱夫人像》）
皇帝服饰
明代皇帝的日常服装是龙袍，上面绣着龙纹、翟纹和十二章纹，一般以黄色纱罗制成，配金冠。皇帝礼服则仍保持上衣下裳的古制，由玄衣、纁裳、白罗大带、黄蔽膝、素纱中单、赤舄等组成。玄衣肩部织日、月、龙纹，背部织星辰、山纹，袖部织火、华虫、宗彝纹，领、袖口、衣襟侧边、裾都是本色。纁裳织藻、粉米、黻、黼纹。
ฉลองพระองค์
ฉลองพระองค์ของพระจักรพรรดิที่สวมใส่ประจำวันคือชุดมังกร ด้านบนปักเป็นลายมังกร ลายนกกระเรียนและสิบสองลายมงคล ซึ่งปกติแล้วถักทอมาจากด้ายสีเหลือง เสื้อลายมังกรจะสวมคู่กับพระสุวรรณมงกุฎ (หมวกทองคำ) ชุดพระราชพิธีของพระจักรพรรดิก็ยังคงเป็นเสื้อผ้าและกระโปรงตามแบบโบราณราชประเพณี ประกอบด้วยชุดพิธีการ(สีดำ) กระโปรงสีแดงเข้ม เข็มขัดสีขาว แถบผ้าเหลืองที่ใช้แขวนที่เอว เสื้อชั้นใน และฉลองพระบาทสีแดง ชุดพิธีการ(เสื้อคลุมสีดำ)ปักลาย สุริยัน จันทราและมังกรที่หัวไหล่ ด้านหลังเป็นกลุ่มดาว ภูเขา แขนเสื้อเป็นลายเปลวไฟ ลายไก่ฟ้า ลายจอกบูชา บริเวณคอเสื้อ ปลายแขนเสื้อและสาบเสื้อ เป็นสีพื้น ที่กระโปรงแดงมีกอสาหร่าย เมล็ดข้าว รูปคันธนูสองคัน และรูปขวาน
  |
 |
 |
|
 |
 |
对人民的教诲。
华虫，通常为一只雉鸡，象征王者要“文采昭著”。
宗彝，是古代祭祀的一种器物，通常是一对，绣虎纹和譐纹，象征帝王忠、孝的美德。
藻，则象征皇帝的品行冰清玉洁。
火，象征帝王处理政务光明磊落，火炎向上也有率士群黎向归上命之意。
粉米，就是白米，象征着皇帝给养着人民，安邦治国，重视农桑。
黼，为斧头形状，象征皇帝做事干练果敢。
黻，为两个己字相背，代表着帝王能明辨是非，知错就改的美德。
ขออนูญาตินำบทความของคุณกฤชวรรธน์ โล่ห์วัชรินทร์ ที่อธิบายเรื่องสัญลักษณื 12 ประการไว้มาให้อ่านเพิ่มเติมกันครับ© 2009-2010 กฤชวรรธน์ โล่ห์วัชรินทร์
สงวนลิขสิทธิ์สำหรับวัตถุประสงค์ทางการค้าhttp://www.wiraja.com/?p=340สัญลักษณ์12 ประการที่ปรากฏในเสื้อคุลมมังกรประกอบไปด้วยดวงอาทิตย์ดวงจันทร์กลุ่มดาวภูเขามังกรไก่ฟ้า จอกบูชาสาหร่ายเมล็ดข้าวเปลวไฟขวานและอักษรฝูฉลองพระองค์ของจักรพรรดิในแต่ละราชวงศ์จะปรากฏสัญลักษณ์เหล่านี้เสมอแต่ในลักษณะและตำแหน่งแตกต่างกันไปไม่มากก็น้อยอีกทั้งความหมายของสัญลักษณ์ก็มักแปรผันไปตามกาลเวลาด้วยเช่นกันดังมีความหมายและรายละเอียดต่อไปนี้สุริยัน (日) เป็นพลังด้านสว่างหรือหยาง (阳) ถือเป็นบ่อเกิดของสรรพชีวิตสัญลักษณ์นี้หมายถึงอาณัติสวรรค์หรือความรู้แจ้งขององค์จักรพรรดิโดยมากลายปักสัญลักษณ์ดวงอาทิตย์มักเป็นวงกลมสีแดงภายในวงกลมปรากฏรูปกาหรือนกสามขา (三足鸟) ตำนานกล่าวว่าเดิมทีมีกาสามขาอยู่สิบตัวโดยทั้งสิบเป็นลูกของเทพีซีเหอ (羲和) มีถิ่นอาศัยอยู่ในดวงอาทิตย์สิบดวงโดยเกาะอยู่บนต้นหม่อนในทะเลตะวันออกมีนิสัยชอบบินลงมากินหญ้าอมฤตบนโลกมนุษย์ในแต่ละวันกาตัวหนึ่งจะทำหน้าที่โคจรรอบโลกเพื่อให้แสงสว่างแก่มวลมนุษย์สลับกันไปเรื่อยๆมีอยู่ครั้งหนึ่งกาทั้งสิบตัวบินลงมายังโลกพร้อมกันสร้างความเดือดร้อนแสนสาหัสแก่มวลมนุษย์เป็นอย่างยิ่งวีรบุรุษโฮ่วยี่ (后羿) จึงเอาธนูยิงกาเก้าตัวหล่นลงจากท้องฟ้าทำให้เหลือกาสามขาตัวเดียวหรือดวงอาทิตย์ดวงเดียวมาจนทุกวันนี้จันทรา(月) เป็นพลังด้านมืดหรือยิน (阴) และเป็นสัญลักษณ์ของสรวงสวรรค์บนฉลองพระองค์ของจักรพรรดิสัญลักษณ์ดวงจันทร์มักปรากฏเป็นรูปวงกลมพื้นสีขาวฟ้าหรือเขียวอ่อนภายในมีกระต่ายตัวหนึ่งกำลังตำยาอายุวัฒนะตำนานกล่าวว่ากระต่ายตัวนี้เป็นสัตว์เลี้ยงของฉางเอ๋อ (嫦娥) เทพีแห่งดวงจันทร์นอกจากกระต่ายแล้วสัญลักษณ์ของดวงจันทร์ยังปรากฏว่าภายในวงกลมเป็นรูปกบด้วยซึ่งกบแทนความหมายของการปัดเป่าโรคภัยและความเจริญรุ่งเรืองกลุ่มดาว (星辰) เป็นสัญลักษณ์ของจักรวาลอันกว้างใหญ่ไพศาลหมายถึงเมตตาธรรมอันไม่มีขอบเขตสิ้นสุดของจักรพรรดิสัญลักษณ์นี้มักปรากฏเป็นวงกลมขนาดเล็กสามวงวางทำมุมเป็นรูปสามเหลี่ยมโดยมีเส้นโยงวงกลมแต่ละวงไว้ด้วยกันดาวทั้งสามดวงนี้คือส่วนด้ามของกลุ่มดาวกระบวยใหญ่ ( Big Dipper หรือ 北斗七星 ) ซึ่งก็คือส่วนหางของกลุ่มดาวหมีใหญ่ (Ursa Major) ในแผนที่ดาวของชาวตะวันตกนั่นเองโดยดาวสามดวงนี้มีความสำคัญในการกำหนดฤดูกาลมาตั้งแต่ยุคหินใหม่ (Neolithic) เมื่อนำมาเป็นสัญลักษณ์โดยทั่วไปจึงหมายถึงความสามารถในการพยากรณ์หรือการหยั่งรู้ฟ้าดินด้วยภูเขา (山) เป็นสัญลักษณ์ของโลกหมายถึงความชอบธรรมในการปกครองผืนดินผืนน้ำขององค์จักรพรรดิด้วยความที่ภูเขาตั้งตระหง่านสูงชันยิ่งใหญ่และหนักแน่นสัญลักษณ์นี้จึงยังสื่อถึงการปกครองอันมั่นคงและมีเสถียรภาพทั้งยังเป็นสัญลักษณ์แทนธาตุดินอันเป็นหนึ่งในห้าธาตุสำคัญของจีนด้วย
มังกร (龙) เป็นสัตว์ในตำนานที่มีพลังอำนาจและความยิ่งใหญ่ที่สุดในบรรดาสรรพสัตว์ทั้งมวลรูปมังกรที่ปรากฏบนฉลองพระองค์ของจักรพรรดิเป็นมังกรห้าเล็บซึ่งสงวนไว้เฉพาะองค์จักรพรรดิเท่านั้นมีความหมายถึงพระราชอำนาจและฐานันดรศักดิ์นอกจากนั้นมังกรยังเป็นสัตว์ที่อาศัยอยู่ได้ทั้งในน้ำบนบกและบนฟ้าสามารถปรับเปลี่ยนรูปร่างไปตามสภาพแวดล้อมทั้งยังควบคุมฟ้าฝนได้อีกด้วยจึงสื่อถึงพระราชอำนาจที่แผ่ครอบคลุมไปทุกทิศานุทิศความสามารถในการปรับตัวและอิทธิพลต่อชีวิตความเป็นอยู่ของไพร่ฟ้าประราชราษฎร์ตามลำดับ
ไก่ฟ้า (华虫) เป็นสัตว์ในตระกูลหงส์ (凤) ที่มีสีสันงดงามแพรวพรายสัญลักษณ์นี้แทนพระปรีชาในทางบุ๋นและความละเอียดอ่อนในทางภาษาและวรรณคดีของจักรพรรดิหมายถึงจักรพรรดิจะต้องรับฟังเสียงเรียกร้องของพสกนิกรอย่างตั้งใจจึงจะสามารถครองใจประชาชนได้มังกรกับไก่ฟ้าเป็นสัตว์สำคัญในบรรดาสัตว์ทั้งมวลเมื่อปรากฏร่วมกันจึงนับเป็นตัวแทนของสรรพชีวิตทั้งหลายที่อยู่ใต้พระราชอำนาจ
จอกบูชา (宗彝) เป็นเครื่องบูชาในพิธีบวงสรวงบรรพบุรุษสัญลักษณ์นี้จึงหมายถึงคุณธรรมของจักรพรรดิในการเคารพเทิดทูนเหล่าบรรพชนลายปักสัญลักษณ์จอกบูชาจะปรากฏเป็น2 จอกจอกหนึ่งเป็นรูปเสือหรือสิงโตหมายถึงความแข็งแรงอีกจอกหนึ่งเป็นรูปลิงหมายถึงความฉลาดว่องไวเมื่อพิจารณาโดยรวมจึงหมายถึงความแกร่งกล้าในการปกป้องอาณาประชาราษฎร์และสติปัญญาในการปกครองบ้านเมืองขององค์จักรพรรดินอกจากนั้นจอกบูชายังเป็นสัญลักษณ์ของธาตุโลหะด้วย
สาหร่าย (藻) เป็นพืชน้ำที่สะอาดจึงเป็นสัญลักษณ์หมายถึงความบริสุทธิ์ไร้มลทินไม่มีราคีตีความได้ว่าเป็นสัญลักษณ์แสดงความชอบธรรมขององค์จักรพรรดิในฐานะผู้นำที่ไม่มีผู้ใดอาจก้าวล่วงหรือปฏิเสธได้สาหร่ายยังเป็นสัญลักษณ์ของธาตุน้ำด้วย
เมล็ดข้าว (粉米) เป็นสัญลักษณ์ของความอุดมสมบูรณ์และความมั่งคั่งแสดงให้เห็นว่าจักรพรรดิเป็นหลักยึดของมวลหมู่ประชาชนเหตุเพราะจักรพรรดิมีความสามารถในการสร้างความกินดีอยู่ดีความเจริญรุ่งเรืองและความผาสุกให้เกิดแก่ราษฎรในจักรวรรดิเมล็ดข้าวยังถือเป็นสัญลักษณ์แทนธาตุไม้ด้วย
เปลวไฟ (火) หมายถึงอัจฉริยภาพอันสว่างสุกใสขององค์จักรพรรดิในอันที่จะนำพาจักรวรรดิและอาณาประชาราษฎร์ไปสู่ความเจริญรุ่งเรืองเปลวไฟยังเป็นสัญลักษณ์แทนธาตุไฟด้วย
ขวาน (黼) เป็นสัญลักษณ์แทนพระเดชานุภาพความเด็ดขาดและการลงโทษซึ่งล้วนเป็นหลักการสำคัญขององค์จักรพรรดิในการบริหารราชการแผ่นดินในยามขับขันเกิดศึกสงครามเกิดจลาจลหรือเกิดทุพภิกขภัย
อักษรฝู (黻) สัญลักษณ์นี้เป็นรูปธนูสองคันหันหลังชนกันโดยคันหนึ่งมักมีสีดำส่วนอีกคันมักมีสีขาวหรือมักใช้สีมืดกับสีสว่างประกอบกันหมายถึงความสามารถในการจำแนกดีชั่วถูกผิดซึ่งก็คือพระราชอำนาจในการตัดสินขององค์จักรพรรดินั่นเอง
ดังกล่าวมาข้างต้นจะเห็นว่าสัญลักษณ์12 ประการนั้นแสดงให้เห็นฐานันดรศักดิ์และอำนาจหน้าที่ของจักรพรรดิจีนทุกประการนับตั้งแต่การได้รับอาณัติสวรรค์ให้มีอำนาจเด็ดขาดยิ่งใหญ่และน่าเกรงขามไปจนถึงบุคลิกอันอ่อนโยนและเอาใจใส่ไพร่ฟ้าประชาชนซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นคุณสมบัติอันพึงประสงค์ของนักปกครองที่ดีแทบทั้งสิ้น
皇后服饰
皇后在受册、朝会时穿礼服。礼服由凤冠、霞帔、翟衣、背子和大袖衫组成。凤冠上饰有龙凤和珠宝流苏，配玉革带，青色加金饰的袜、舄。皇后的常服是穿金绣龙纹的红色大袖衫、霞帔、红色长裙、红背子，配凤冠。
ฉลองพระองค์พระมเหสี
พระมเหสีจะสวมชุดพิธีในโอกาสที่รับพระราชโองการ หรือโอกาสสำคัญๆต่างๆ ชุดพิธีประกอบด้วย มงกุฎหงส์ แถบคล้องคอ (มีหน้าที่คล้ายสายสะพายบ่าในปัจจุบัน) ชุดตี๋ (เสื้อคลุมข้างใน) แถบผ้า(คล้ายผ้ากันเปื้อน) และเสื้อแขนใหญ่สำหรับสวมด้านนอก ด้านบนของมงกุฎหงส์มีมังกรหงส์และพู่ไข่มุก เข็มขัดประดับหยก ถุงน่องสีเขียวเข้มเหลือบทอง ฉลองพระบาท ฉลองระองค์ที่พระมเหสีทรงสวมในเวลาปกติคือเสื้อแขนใหญ่ที่ปักลายมังกรทอง แถบคล้องคอ กระโปรงแดง แถบผ้า(คล้ายผ้ากันเปื้อน)สีแดง และมงกุฎหงส์
  |
 |
凤冠
明代凤冠以金、银、铜等金属丝网为胎，衬以罗纱，并挂有珠宝流苏，它有两种基本形式：一种是后妃所戴的礼冠，上缀点翠凤凰、龙等装饰，龙凤嘴中常衔着珠花，下垂至肩；另一种是普通命妇所戴的彩冠，上面不缀龙凤，仅缀珠翟、花钗等，但习惯上也称它为凤冠。
มงกุฎหงส์
มงกุฎหงส์ในสมัยราชวงศ์หมิงมีโครงซึ่งทำมาจากตาข่ายที่ถักจากทองคำ เงิน ทองแดง เป็นต้น บุภายในด้ายผ้าใยไหม ประดับพูห้อยและอัญมณี มีรูปร่างพื้นฐาน ๒ แบบ คือ รูปแบบแรก เป็นมงกุฎพิธีสำหรับพระมเหสี พระวรราชเทวี และพระราชเทวีลำดับชั้นต่างๆ ด้านบนประดับหงส์ มังกร และเครื่องประดับอื่นๆที่ทำมาจากขนนกกระเต็น บริเวณปากของมังกร และหงส์มักประดับดอกไม้เพชร ดอกไม้พลอย ห้อยถึงบ่า รูปแบบที่สองมีไว้สำหรับสตรีสูงศักดิ์และเหล่าภริยาขุนนางชั้นต่างๆ ส่วนบนของมงกุฎไม่มีหงส์และมังกร แม้ว่าประดับเพียงขนนกป่าหรือกิ๊บดอกไม้ แต่ก็ถูกเรียกว่ามงกุฏหงส์ด้วยเหมือนกัน
 |
 |
 |
霞帔
霞帔是一种帔子，因为被人们比喻成美丽的彩霞，所以有了“霞帔”之称。它的形状象两条彩练，绕过头颈，披挂在胸前，下垂一颗金玉坠子。霞帔的纹样随品级的差别而有不同的装饰：一品、二品命妇霞帔，用蹙金绣云霞翟鸟纹。三品、四品霞帔，绣云霞孔雀纹。五品霞帔，绣云霞鸳鸯纹等。
แพรแถบคล้องคอ
แพรแถบคล้องคอเสียเพ่ยเป็นแพรแถบคล้องคอชนิดหนึ่ง เนื่องจากการที่ถูกคนเปรียบเปรยว่างดงามราวกับเมฆสีชมพูบนท้องฟ้า ดังนั้นจึงเรียกสายแถบคล้องคอชนิดนี้ว่า เสียเพ่ย หรือ แพรแถบเมฆชมพู มีปลายสองด้าน พันจากคอลงมา พาดยาวผ่านอก ปลายทั้งสองห้อยเป็นจี้หยกและทอง ลวดลายของแพรแถบนั้นขึ้นอยู่กับตำแหน่งและระดับชั้น ภริยาของขุนนางข้าราชการชั้นหนึ่ง และชั้นสอง ใช้ดิ้นทองปักเป็นลายลายเมฆและไก่ฟ้าบนผ้าสีแดง ระดับสามและระดับสี่ เป็นลายเมฆและนกยูง ระดับห้า ลายเมฆและลายเป็ดแมนดารินเป็นต้น
 |
 |
乌纱帽
乌纱帽是用乌纱制成的圆顶官帽。它的式样和晚唐五代的幞头基本相同，以漆纱做成，两边展角，角长40厘米左右。皇帝日常所戴的乌纱折上巾，其样式与乌纱帽基本相同，只是将左右二角向上折，竖于纱帽之后而已。
หมวกวูซา
หมวกวูซาหรือหมวกแพรสีนิลนั้น ใช้ผ้าแพรสีนิลประดิษฐ์เป็นหมวกยอดกลม มีลักษณะคล้ายกับหมวกฝู (โพกหัว) ในตอนปลายสมัยถังและสมัยห้าราชวงศ์ แต่หมวกฝูช่วงถังทำจากผ้าที่ย้อมสีเคลือบด้านนอก มีปลายห้อยสองข้างยาวประมาณ ๔๐ เซนติเมตร หมวกที่พระจักรพรรดิสวมในวันทั่วๆไปนั้นมีลักษณะคล้ายกับหมวกวูซาทั่วไป แต่ทว่าปลายทั้งสองข้างจะเป็นลักษณะยกขึ้น และถูกสร้างหลังจากมีการประดิษฐ์หมวกวูซา
 |
 |
文武官服
明代文武官员一律穿盘领右衽、袖宽三尺的袍衫，在重要礼仪场合，不论职位高低，都戴梁冠，穿赤罗衣裳，以冠上梁数及所佩绶带分别等差。在日常服装中，都带乌纱帽或幞头，并在前胸和后背缀以一方补子，文官用禽、武官用兽作装饰。官服的颜色、质地、式样、花纹图案以及尺寸因级别而异，都有明确的规定。
เครื่องแต่งกายของข้าราชการพลเรือนและกลาโหม
เครื่องแต่งกายข้าราชการพลเรือนและกลาโหมในสมัยหมิงนี้ เป็นเสื้อคอกลมที่สาบเสื้อพับไปทางขวา แขนกว้าง ๓ ฟุต ในงานพระราชพิธีที่สำคัญๆ ไม่ว่าจะมีตำแหน่งต่ำหรือสูงต่างจะสวมหมวกกวนเหลียง สวมเสื้อผ้าสีชาด โดยจะใช้ จำนวนริ้วบนหมวกและสายริบบิ้นบ่งบอกถึงลำดับขึ้น เครื่องแต่งกายในวันทั่วไปก็จะสวมหมวกวูซาหรือไม่ก็หมวกฝู โดยมีแผ่นภาพสัตว์มงคลที่บอกดำดับขั้นแปะไว้ด้านหลังและด้านหน้าบริเวณหน้าอก ที่เรียกว่า ปู่จึ ข้าราขการฝ่ายบุ๋นใช้สัตว์จำพวกนก ฝ่ายบู๊ใช้สัตว์จตุรบาท เสื้อผ้าของข้าราชการนั้น ทั้งสีสัน เนื้อผ้า รูปแบบ ลวดลายต่างๆนั้น มีความแตกต่างกันไปตามระดับซึ่งเป็นกฎเกณฑ์ที่มีความชัดเจน
 |
 |
 |
补 子
明代官服上最有特色的装饰就是补子。所谓补子，就是在官服的胸前和后背补上一块表示职别和官阶的标志性图案，补子一般长34厘米，宽36.5厘米，上面织有禽兽两种图案：文官一品用仙鹤，二品用锦鸡，三品用孔雀，四品用云雁，五品用白鹇，六品用鹭鸶，七品用鸂鶒，八品用黄鹂，九品用鹌鹑，杂职用练鹊；武官一品二品用狮子，三品四品用虎豹，五品用熊罴，六品七品用彪，八品用犀牛，九品用海马。
ชุดลายสัตว์มงคล 补 子
ลักษณะเด่นที่สุดของเสื้อผ้าเครื่องแต่งกายขุนนางข้าราชสำนักหมิงก็คือ ปู่จึ (ลายภาพสัตว์มงคล) ที่เรียกว่าปู่จึ ก็เนื่องมาจาก เป็นภาพปักลายทีปักไว้ด้านหน้าบริเวณอกและด้านหลังเพื่อใช้แสดงและบ่งบอกถึงลำดับชั้นของตำแหน่ง ความยาวของปู่จึคือ ๓๔ เซนติเมตร และกว้าง ๓๖.๕ เซนติเมตร ลายที่ปักก็มี ๒ ประเภทด้วยกัน
| ขุนนางบุ๋นระดับ ๑ ปักเป็นนกกระเรียนขุนนางบุ๋นระดับ๒ ปักเป็นไก่ฟ้าสีทองขุนนางบุ๋นระดับ๓ ปักเป็นนกยูงขุนนางบุ๋นระดับ๔ ปักเป็นห่านป่า
ขุนนางบุ๋นระดับ๕ ปักเป็นไก่ฟ้าสีเงิน ขุนนางบุ๋นระดับ๖ ปักเป็นนกกระยาง ขุนนางบุ๋นระดับ๗ ปักเป็นนกเป็ดน้ำ ขุนนางบุ๋นระดับ๘ ปักเป็นนกขมิ้น ขุนนางบุ๋นระดับ๙ ปักเป็นนกกระทา |
ขุนนางบู้ระดับ ๑ ปักเป็นสิงโตขุนนางบู้ระดับ๒ ปักเป็นสิงโตขุนนางบู้ระดับ๓ ปักเป็นเสือดาวขุนนางบู้ระดับ๔ ปักเป็นเสือดาว
ขุนนางบู้ระดับ๕ ปักเป็นหมีสีน้ำตาล ขุนนางบู้ระดับ๖ ปักเป็นเสือดำ ขุนนางบู้ระดับ๗ ปักเป็นเสือดำ ขุนนางบู้ระดับ๘ ปักเป็นแรด ขุนนางบู้ระดับ๙ ปักเป็นม้าที่อยู่บนน้ำ |
 |
 |
 |
 |
 |
|
盘领衣
盘领衣是继承唐宋以来的圆领袍衫发展而来的。明代官员服装大多为高圆领、缺胯的样式，官服的衣袖多宽袖或大袖，有的在衣裙两侧有插摆；平民的衣服无插摆，袖为窄袖，但60岁以上老者可以穿大袖，袖长也可适当加长至出手挽回至离肘10厘米处。
เสื้อคอกลม
เสื้อคอกลมนี้เป็นชุดคลุมคอกลมที่สืบทอดและพัฒนามาจากชุดในสมัยถังและซ่ง รูปแบบเครื่องแต่งกายของขุนนางหมิงส่วนใหญ่เป็นคอกลมกว้าง แหวกข้าง แขนเสื้อกว้างหรือมีขนาดใหญ่ ซึ่งบ้างก็มีตุ้งติ้งห้อยอยู่ข้างลำตัว แต่ราษฎรทั่วไปจะไม่ห้อยตุ้งติ้ง และแขนเสื้อจะแคบ สำหรับผู้สูงอายุที่อายุเกิน ๖๐ ปีขึ้นไปอาจสวมเสื้อแขนกว้างได้ แขนเสื้อยาวนั้นอาจยาวกว่ามือมาอีก ๑๐ เซนติเมตรเลยทีเดียว
 |
 |
程子衣
这种形式与元代以来的辫线袄近似，明朝起初称为“曳撒”，是君臣外出乘马时所穿的袍式，后来明代士大夫日常也穿这种形式的服装，称其为“程子衣”。它的特点是大襟、右衽、斜领、袖子宽松，前襟的腰部有接缝，下面打满褶裥。
เครื่องแต่งกายนักวิชาการ นักศึกษา
เสื้อผ้าลักษณะนี้มาจากชุดเปี้ยนเสี้ยนอ่าวจิ้นซื่อของชาวหยวน ในช่วงต้นราชวงศ์หมิงเรียกว่า เย่ซา เป็นฉลองพระองค์สำหรับ พระมหากษัตริย์ที่ใช้ทรงเวลาทรงม้า ภายหลังเหล่าบัณฑิตก็ได้นำมาสวมเป็นชุดในวันปกติทั่วไป แล้วเรียกว่า เสื้อเฉิงจึ จุดเด่นของมันคือมี ปกเสื้อกว้าง สาบเสื้อพับไปทางขวา คอเสื้อเฉียง (คอวี) แขนเสื้อหลวม ปกเสื้อด้านหน้ามีตะเข็บ ด้านล่างเป็นจีบ
士人服装
明代的读书人一般都穿蓝色或黑色袍子，四周镶有宽边，也有穿浅色衫子的，衣长一般到脚面，袖子比较宽肥，袖长也一律过手。通常会与儒巾和四方平定巾相配，风格清静儒雅。
ชุดบัณฑิต
บัณฑิตยุคหมิงส่วนใหญ่สวมเสื้อคลุมสีน้ำเงินหรือสีดำ ทุกด้านมีขอบกว้าง และมีบ้างที่สวมเป็นชุดสีอ่อน ส่วนมากมีความยาวถึงเท้า แขนเสื้อค่อนข้างใหญ่และยาวเลยข้อมือไป มักสวมคู่กับหมวกผ้าหรูจินหรือไม่ก็เป็นหมวกแข็งสี่เหลี่ยม แลสุขุมและเยือกเย็น
戴儒巾、穿大袖衫的士人（明人肖像画）
四方平定巾
四方平定巾是以黑色纱罗制成的便帽，因其造型四角都呈方形，所以也叫“四角方巾”，明代以此来寓意“政治安定”。这种巾帽多为官员和读书人所戴，平民百姓戴的比较少，服装一般是配染色蓝领衣。
หมวกแข็งสี่เหลี่ยม
หมวกแข็งสี่เหลี่ยมเป็นหมวกที่ทำมาจากผ้าหลัวซาสีดำ และเนื่องจากรูปร่างลักษณะที่มีสี่เหลี่ยม ดังนั้นจึงเรียกว่า หมวกผ้าสี่ทิศ และในสมัยหมิงนี้ได้ยึดหลัก “การเมืองมีเสถียรภาพ” หมวกประเภทนี้เป็นหมวกที่เหล่าขุนนางและบัณฑิตใช้สวมใส่ สามัญชนทั่วไปนั้นน้อยมากที่จะสวมหมวกชนิดนี้ และมักสวมเสื้อที่ย้อมสีคราม
 |
戴儒巾或四方平定巾、 穿衫子的士人 （《娄东十老图》局部） |  |
戴儒巾、穿衫子的士人 |
比甲
比甲的前身是隋唐时期的半臂，到了明代它演变成一种无领无袖的对襟式半长上衣，并成为青年女子日常穿着的外衣。后来到了清代又缩短衣身，称为坎肩、背心、马甲。
เสื้อกั๊กยาวปี๋เจี่ย
เสื้อกั๊กยาวปี๋เจี่ยนี้ ก็คือเสื้อกั๊กปั้นปี้ในยุคสุยถัง พอมาถึงสมัยหมิง มันก็ถูกปรับปรุงให้กลายเป็นเสื้อกั๊กที่ไม่มีแขนและไม่มีคอเสื้อ สาบเสื้อตรง ยาวถึงเข่า ซึ่งกลายมาเป็นเสื้อนอกที่ใส่ประจำวันของบรรดาสาวรุ่น ภายหลังในสมัยชิงก็หดสั้นลง และถูกเรียกว่า ข่านเจียน เป้ยซิน หรือ หมาเจี่ย
背子
明代的背子多为合领或直领对襟的，衣长与裙齐，左右腋下开禊，衣襟敞开，两边不用钮扣，有时以绳带系连，是女子的日常服装。一般情况下，贵族女子穿合领对襟大袖的款式，而平民女子则穿直领对襟小袖的款式。
ชุดเป้ยจึ
ชุดเป้ยจึในสมัยหมิง ส่วนมากมีปกเสื้อรวบและปกเสื้อแบบตรง ยาวและรัดรูป ใต้วงแขนทั้ง ๒ ข้างมีการเย็บให้เกิดริ้วลอนหรือแขนจ้ำ ปลายกระโปรงบานออก สายเสื้อทั้งสองด้านไม่ต้องมีกระดุม บางครั้งใช้เชือกมัด เป็นเสื้อที่หญิงสาวสวมใส่ในชีวิตประจำวัน ในเวลาปกติทั่วไป หญิงสูงศักดิ์มักสวมชุดเป้ยจึปกเสื้อรวบที่มือแขนเสื้อใหญ่ แต่หญิงชาวบ้านจะสวมเป้ยจึปกและสาบเสื้อตรงและแขนเสื้อเล็ก
 |
 |
 |
 |
水田衣
中国诗句中有“裁衣学水田”的描述，女子水田衣的浪漫和新奇从中可见一斑。水田衣是用许许多多零星的织锦缎料拼合而成的。这些缎料色彩不同，图案不同，大小不同，形状也各异，所以拼制起来的服装色彩斑斓，形如水田，具有一种极其特殊的装饰效果，受到明代女子的普遍喜爱。
ชุดผ้าตัดปะลายตารางนาข้าว
คำโบราณจีนกล่าวไว้ว่า “เย็บเสื้อผ้าต้องเรียนรู้ปะผ้าลายตารางนาข้าว” ซึ่งเป็นความแปลกใหม่และความโรแมนติกของเสื้อผ้าแบบตัดปะในหมู่หญิงสาว เสื้อผ้าตัดปะลายตารางนาข้าวพวกนี้ตัดเย็บขึ้นมาจากเศษผ้าหลายๆชิ้น สีสัน ลวดลาย ขนาดของเศษผ้าเหล่านี้แตกต่างกัน รูปร่างก็แตกต่างกันไป ดังนั้นเสื้อผ้าที่ตัดเย็บขึ้นมาจึงมีสีสันที่สดใสและแปลกใหม่ ลักษณะคล้ายนาข้าว มีลักษณะที่โดดเด่นเป็นพิเศษ ซึ่งได้รับความนิยมชมชอบจากบรรดาสาวยุคหมิงเป็นอย่างมาก
 |
 |
 |
裙子
明代女子穿裙子比较普遍。裙子的颜色，开始流行浅淡的色彩，以素白居多，虽然上面有纹饰，但并不明显，即使施绣，也只是在裙摆处绣以花边，作为压脚。裙幅开始采用六幅，这也是遵循古训“裙拖六幅湘江水”。后来裙幅采用八幅，腰间细褶数十，行动辄如水纹。裙上的纹样，也更讲究。据说有种浅色画裙，名叫“月华裙”，裙幅共有十幅，腰间每褶各用一色，轻描淡绘，色彩非常淡雅，风动色如月华，因此得名。此外，还有的裙子用绸缎裁剪成大小规则的条子，每条绣以花鸟图纹，另在两畔镶以金线，称“凤尾裙”。更有以整缎折以细缱，做成“百褶裙”的。
กระโปรง
การสวมกระโปรงของหญิงสาวในสมัยหมิงค่อนข้างเป็นที่แพร่หลาย สีสันของกระโปรง ในระยะเริ่มแรก สีที่นิยมคือสีอ่อนเบาๆ และใช้สีขาวพื้นเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งแม้ว่าจะมีลวดลายแต่ก็มิได้ดูโดดเด่นชัดเจนมากนัก และการปักลาย ก็พียงแค่ปักเป็นลูกไม้ที่ชายกระโปรงเท่านั้น ในตอนต้น จีบกระโปรงมีเพียง ๖ จีบ ตามคำกล่าวที่ว่า “ กระโปรงหกจีบลายแม่น้ำเซียง” ภายหลังก็ได้เปลี่ยนมาใช้ ๘ จีบ เอวรัดรูปมีจีบนับสิบจีบ มักเป็นลายน้ำไหล ลวดลายบนกระโปรงนั้นก็ยิ่งให้ความสำคัญมากเช่นกัน กล่าวกันว่า มีกระโปรงสีอ่อนอยู่รูปแบบหนึ่ง เรียกว่า กระโปรงเยว่ฮว๋า(จันทราทรงกลด) ซึ่งมีจีบกระโปรงถึง ๑๐ จีบ จีบที่ส่วนเอวก็มีสีสันที่แตกต่างกันไป มักมีสีอ่อนโยนอันแลหรูหราเป็นอย่างยิ่ง และเนื่องจากยามกระโปรงโบกสะบัดเวลาเดินจะมีสีสันซึ่งคล้ายกับพระจันทร์ที่กำลังทรงกลด จึงได้ชื่อว่า กระโปรงจันทราทรงกลด นอกจากนั้น ยังมีกระโปรงอีกรูปแบบหนึ่งซึ่งตัดเย็บมาจากแถบผ้าซาตินที่มีขนาดไม่เท่ากัน แต่ละแถบผ้าปักเป็นลายบุปผาชาติและปักษา และขลิบด้านข้างด้วยดิ้นทอง เรียกกระโปรงชนิดนี้ กระโปรงหางหงส์ และมีกระโปรงอีกประเภทหนึ่ง ใช้ผ้าซาตินทั้งผืนพับเป็นจีบๆ เรียกว่า กระโปรงร้อยริ้ว
 |
 |
 |
弓鞋
明代女子不仅沿袭了前代缠足的风俗，而且使之大胜。缠足后所穿的鞋叫做“弓鞋”，这是一种以香樟木制成的高底鞋。木底露在外边的叫“外高底”，有“杏叶”、“莲子”、“荷花”等名称；木底藏在里边的一般叫“里高底”，又称“道士冠”。老年妇女大多穿平底鞋，称为“底而香”。
รองเท้าคันศร
สตรีชาวหมิงมิเพียงแต่ปฏิตามบรรพบุรุษในประเพณีรัดเท้าเท่านั้น แต่ทว่ายังให้ความสำคัญมากอีกด้วย รองเท้าที่สวมใส่หลังจากรัดเท้าแล้วเรียกว่า “กงเสย์” หรือ รองเท้าคันศร รองเท้าชนิดนี้เป็นรองเท้าพื้นสูงที่ประดิษฐ์ พื้นรองเท้าจากไม้หอม ส้นไม้ที่ยื่นออกมานั้นเรียกว่า ไว่เกาตี่ หรือ ใบแปะก้วย หรือ ดอกบัว และอื่นๆอีกหลายชื่อ และส่วนส้นไม้ที่ซ่อนไว้ภายในเรียกว่า หลี่เกาตี่ หรือ หมวกนักพรต ส่วนผู้สูงอายุจะสวมรองเท้าพื้นเรียบ เรียกว่า ตี่เอ๋อร์เซียง
 |
 |
 |
女子发饰
明代女子将头髻梳成扁圆形状，并在发髻的顶部，饰以宝石制成的花朵，时称“挑心髻”。后来又将发髻梳高，以金银丝挽结，顶上也有珠翠装点。渐渐地名目越来越多，样式也从扁圆趋于长圆，有“桃尖顶髻”、“鹅胆心髻”等名称，还有模仿汉代“堕马髻”的。除此之外，明代妇女也常用假髻作装饰。这种假髻一般比原来的发髻要高出一半，戴时罩在真髻上，以簪绾住头发。明末，这类发饰的样式更加丰富，有“懒梳头”、“双飞燕”、“到枕松”等各种不同样式，甚至还有成品出售。
เครื่องประดับศีรษะของผู้หญิง
สตรีชาวหมิงจะหวีผมเป็นมวยรูปไข่ มวยเป็นก้อนไว้บนศีรษะ เครื่องประดับก็เป็นดอกไม้ที่ทำจากอัญมณี เรียกว่า เทียวซินจี้ ภายหลังก็เริ่มมวยให้ผมสูง ดึงปมด้วยไหมเงินไหมทอง และประดับมรกต ซึ่งเครื่องประดับบนศีรษะก็ค่อยๆเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆ ทรงผมมวยที่จากเดิมเป็นรูปไข่ก็กลายเป็นทรงรียาว มีทรงผม มวยยอดท้อ มวยตับห่าน เป็นต้น และยังมีทรงที่เลียนแบบจากยุคฮั่นคือ ทรงตกหลังม้า นอกจากนี้แล้ว สตรีชาวหมิงยังนิยมใช้ผมปลอมอีกด้วย วิกผมเหล่านี้จะมีความสูงกว่าผมเดิมครึ่งหนึ่ง เวลาใส่ก็จะสวมไว้บนผมและติดกิ๊บเพื่อให้อยู่ทรง ช่วงปลายราชวงศ์หมิงวิกผมทรงที่ได้รับความนิยมได้แก่ ทรงขี้เกียจหวี (ปล่อยผม) ทรงอีแอ่นคู่ ทรงหมอนหลวม เป็นต้น และถึงขนาดทำไว้ขายกันเลยทีเดียว
 |
 |
 |
|
头箍
明代在年轻女子中，还有戴头箍的风尚。头箍最初是以棕丝结成网状，罩住头发。以后戴的人渐渐多了，又出现了纱头箍及热罗头箍。头箍的作用，慢慢地也由束发变成了一种装饰，发展到最后，只留下一条窄边，系扎在额头眉上。
ที่คาดผม
ในหมู่สาวน้อยชาวหมิงนั้น ยังมีแฟชั่นนิยมที่คาดผมอีกด้วย แรกเริ่มเดิมที ที่คาดผมทำจากเส้นไหมสีน้ำตาลที่ถักเป็นตาข่าย สวมไว้บนหัว ต่อมาผู้ที่ใช้มันก็ค่อยๆเพิ่มขึ้น และปรากฏเป็นแถบคาดผมผ้าไหมและผ้าเร่อหลัว บทบาทของที่คาดผมจากที่แต่เดิมใช้เป็นเพื่อจัดทรงผม ภายหลังได้กลายเป็นเครื่องประดับศีรษะประเภทหนึ่ง และสุดท้ายพัฒนามาเป็นเพียงแถบแคบๆที่ใช้คาดผมเหนือหน้าผากเท่านั้น
明光铠
明光铠是中国古代著名的铠甲，它最大的特点就是在前胸和后背的左右各佩有一块圆形护镜，这种护镜在阳光下能闪烁反光，具有明亮的视觉效果，因而有了“明光铠”的得名。除护镜以外，明光铠在肩上还装有兽头形状的护膊，它既具有保护作用，又能显示出将士勇猛威武的气势。
เสื้อเกราะหมิงกวง (ชุดเกราะประกายแสง)
ชุดเกราะหมิงกวงเป็นชุดเกราะที่มีชื่อเสียงของจีนยุคโบราณ ลักษณะที่เด่นที่สุดของมันก็คือมีแผ่นกระจกทรงกลมติดอยู่ที่หน้าอกและด้านหลังทั้งซ้ายและขวา แผ่นกระจกนี้จะสะท้อนแสงเมื่อต้องกับแสงอาทิตย์ จึงทำให้มีแสงกระพริบระยิบระยับ ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ได้ชื่อ ว่าเสื้อเกราะประกายแสงนี้มา นอกจากจะมีการประดับกระจกแล้วนั้น บริเวณหัวไหล่ของเสื้อเกราะประกายแสงนี้ยังตกแต่งด้วยเกราะไหล่สำหรับป้องกันรูปหัวสัตว์อารักษ์ขาอีกด้วย ซึ่งช่วยแสดงถึงความแกร่งกล้าสามารถของนายพล
服饰纹样
人们常将几种不同形状的图案配合在一起，或取其寓意，或取其谐音，以此寄托美好的愿望，或抒发自己的感情。这些富有浓厚民族色彩的传统图案被称为“吉祥图案”，在明代的织物上体现得非常充分：如“福从天来”“金玉满堂”“连年有余”“八吉祥”等等。尽管这些图案的形状各不相同，结构也比较复杂，但在一幅画面上，被组织得相当和谐，常在主体纹样中穿插一些云纹、枝叶或飘带，给人以轻松活泼的感觉。
ลวดลายบนเครื่องแต่งกาย
ผู้คนในสมัยนี้จะนำรูปร่างที่แตกต่างกันมาประกอบลายขึ้นเป็นลวดลายเดียวกัน หรืออาจจะเป็นเรื่องของความหมายหรือการพ้องเสียงกับคำความหมายดี ซึ่งเป็นการแสดงถึงความปรารถนาความต้องการต่างๆหรืออาจจะเป็นเพียงเพื่อแสดงความรู้สึกของพวกเขา ลวดลายที่เต็มไปด้วยสัญลักษณ์ดั้งเดิมของชนเผ่าจีนพวกนี้ ถูกเรียกว่า “ลวดลายมงคล” โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับลวดลายสมัยหมิงซึ่งเห็นได้อย่างชัดเจน เช่น “สุขมาจากฟ้า” “เงินทองเต็มบ้าน”(กิมเง็กมั่วตึ๊ง) “เหลือกินทั้งปี” “แปดมงคล” เป็นต้น ถึงแม้ว่าลวดลายพวกนี้จะไม่เหมือนกัน การประกอบลายค่อนข้างซับซ้อน แต่ทว่าพอเวลาไปอยู่บนผืนผ้าแล้วก็กลมกลืนเข้ากันได้เป็นอย่างดี ลวดลายหลักที่ใช้เป็นโครงก็เช่น ลายเมฆ ลายใบไม้ ลายสายรุ้งที่ให้ความรู้สึกมีชีวิตชีวา
 |
 |
