เพ็งอิมและการออกเสียงแต้จิ๋ว 潮语拼音

เสียงพยัญชนะ

b 👉ปอ

p 👉พอ

bh 👉บอ

m 👉 มอ

d 👉ตอ

t 👉ทอ

n👉 นอ

l 👉ลอ

z 👉จอ

c 👉ชอ 

s 👉ซอ 

r 👉ยอ

g👉 ก

k 👉ค

gh 👉 งห์ 

ng 👉 ง

h 👉 ฮ

 

เสียงสระ

 

สระ	ตัวสะกด
	-	แม่กม [m]	แม่กบ [p̚]	แม่กง [ŋ]	แม่กก [k̚]	กักเส้นเสียง [ʔ]
อา [a]	a อา	am อัม	ab อับ	ang อัง	ag อัก	ah อะ
อือ [ɯ]	e อือ			eng อึง	eg อึก
แอ / เอ [e]	ê แอ			êng เอ็ง	êg เอ็ก	êh แอะ
อี [i]	i อี	im อิม	ib อิบ	ing อิง	ig อิก	ih อิ
ออ / โอ [o]	o ออ			ong อง	og อก	oh เอาะ
อู [u]	u อู			ung อุง	ug อุก	uh อุ
ไอ [ai]	ai ไอ
เอา [au]	au เอา					auh เอา (อะว์)
เอีย (อี^อา) [ia]	ia เอีย (อี^อา)	iam เอียม	iab เอียบ	iang เอียง	iag เอียก	iah เอียะ (อี^อะ)
เอีย (อี^ออ) [io]	io เอีย (อี^ออ)			iong ยง	iog ยก	ioh เอียะ (อี^เอาะ)
อิว [iu]	iu อิว
โอย [oi]	oi โอย					oih โอย (โอะย์)
โอว [ou]	ou โอว
อัว [ua]	ua อัว	uam อวม	uab อวบ	uang อวง	uag อวก	uah อัวะ
อวย (อู^เอ) [ue]	uê อวย					uêh เอวะ
อุย [ui]	ui อุย
เอียว [iau]	iao เอียว
เอียว [iou]	iou เอียว
ไอว [uai]	uai ไอว
ไร้สระ		m อึม		ng อึง

 

สระเดี่ยว

 

มีทั้งหมด ๖ สระ ซึ่งส่วนใหญ่ใกล้เคียงกับภาษาไทยมาก สามารถแทนแต่ละสระด้วยสระในภาษาไทยดังนี้

 

a	อา	鸦/鴉 = a1 = อา 饱/飽 = ba2 = ป้า 炒 = ca2 = ช่า
e	อือ	余 = e2 = อื้อ 你 = le2 = ลื่อ 巨 = ge6 =กื๋อ
ê	แอ	些 = sê1 = แซ 帕 = pê3 = แผ่ 架 = gê3 = แก่
i	อี	意 = i3 = อี่ 丕 = pi2 = พี่ 义/義 = ngi6 = หงี
o	ออ	奥/奧 = o3 = อ่อ 退 = to3 = ถ่อ  所 = so5 = ซ่อ
u	อู	污/汙 = u1 = อู 虏/虜= lu2 = ลู่ 付 = hu3 = หู่

 

ที่ควรระวังคือ e กับ ê เป็นคนละสระกัน โดย e เฉยๆจะแทนสระอือ แต่ถ้ามี ˆ อยู่ด้านบนเป็น ê จะแทนสระแอ

 

สระประสมสองเสียง

 

สระประสมมีอยู่มากมายในภาษาแต้จิ๋ว ส่วนใหญ่จะมีในภาษาไทย แต่ก็มีบางส่วนที่ไม่มีในภาษาไทยจึงได้แค่แทนด้วยเสียงที่ใกล้เคียง

 

ai	ไอ	哀 = ai1 = ไอ 眉 = bhai5 = ไบ๊ 再 = zai3 = ไจ่
ao	เอา	呕/嘔 = ao2 = เอ้า 卯 = bhao2 = เบ้า 投 = dao5 = เต๊า
ia	เอีย (อี^อา)	也 = ia7 = เอี่ย (อี^อ่า) 雅 = ngia2 = เงี่ย (งี^อ้า) 者 = zia2 = เจี้ย (จี^อ้า)
io	เอีย (อี^ออ)	姚 = io5 = เอี๊ย (อี^อ๊อ) 庙/廟 = bhio7 = เบี่ย (บี^อ่อ) 桥/橋 = gio5 = เกี๊ย (กี^อ๊อ)
iu	อิว	佑 = iu6 = อิ๋ว 手 = ciu2 = ชิ่ว 球 = giu5 = กิ๊ว
oi	โอย	鞋 = oi5 = โอ๊ย 改 = goi2 = โก้ย 蟹 = hoi6 = โหย
ou	โอว	湖 = ou5 = โอ๊ว 路 = lou7 = โหล่ว 雨 = hou6 = โหว
ua	อัว	我 = ua2 = อั้ว 麻 = mua5 = มั้ว 沙 = sua1 = ซัว
uê	อวย	卫/衛 = uê6 = อ๋วย 尾 = bhuê2 = บ้วย 最 = zuê3 = จ่วย
ui	อุย	为/為 = ui5 = อุ๊ย 唯 = rui5 = ยุ้ย 隧 = sui7 = สุ่ย

 

แต้จิ๋วปกติจะไม่แยกแยะเสียงสั้นและยาว เสียง ai ที่จริงเสียงค่อนข้างยาว อาจเขียนเป็น "อาย" ก็ได้ แต่เนื่องจากส่วนใหญ่คนนิยมเขียนเป็น "ไอ" มากกว่า ในที่นี้จึงเลือกเขียนเป็น "ไอ"

 

เสียง ia กับ io มักถูกเขียนแทนด้วยสระเอีย แต่ทั้งสองเสียงไม่ได้ตรงกับสระเอียซะทีเดียว

 

ia คือสระอีต่อด้วยสระอา ใกล้เคียงกับสระเอีย แต่สระอาด้านหลังลากเสียงยาวกว่า

 

io คือสระอีต่อด้วยสระออ ที่จริงไม่ได้ใกล้เคียงกับสระเอียมาก แต่ไม่มีสระในภาษาไทยที่แทนได้ใกล้เคียงจริงๆอยู่

 

กรณีทับศัพท์ทั่วไปอาจเขียนเป็นสระเอียทั้งคู่ แต่เมื่อต้องการเขียนให้เห็นความต่างจะเขียนโดยแยกสระ โดยใช้ ^ เป็นตัวคั่น เป็น "อี^อา" กับ "อี^ออ"

 

กรณีที่เขียนแบบนี้ เสียงวรรณยุกต์จะใส่ไว้ที่ตัวหลัง ส่วนตัวหน้าใส่เสียงสามัญตลอด

 

ในบางสำเนียงเช่นเตี่ยอังและเถ่งไฮ่เสียง io จะถูกแทนด้วย iê (อี^เอ) 

 

ส่วน oi นั้นที่จริงแล้วเป็นเสียงค่อยข้างสั้น เป็น สระโอะ+ย โดยทั่วไปสระโอะเมื่อมีตัวสะกดจะลดรูปกลายเป็นไม่ใส่รูปสระ จึงมีบางคนเขียนเป็น "อย" เช่นเดียวกับที่ สระโอะ+น = อน แต่ว่าจริงๆ สระโอะ+ย ไม่เคยปรากฏในภาษาไทย การเขียนแบบนี้จึงยากที่คนทั่วไปจะเข้าใจ ดังนั้นในกรณีนี้จึงเขียนในรูปสระโอแทน เพราะความสั้นยาวของเสียงไม่ได้มีผลต่อความหมายของคำในภาษาแต้จิ๋ว

 

ส่วน uê นั้นจริงๆแล้วเป็นเสียง อู+เอ แต่ฟังดูแล้วจะใกล้เคียงกับเสียง "อวย" ในภาษาไทยจึงมักเขียนแบบนี้

 

สระประสมสามเสียง

 

สำหรับสระประสมสามเสียงมีอยู่แค่ ๒ แบบ ได้แก่

 

iao	เอียว (อี^เอา)	夭 = iao1/iou1 = เอียว 表 = biao2/biou2 = เปี้ยว 了 = liao2/liou2 = เลี่ยว
iou	เอียว (อี^โอว)
uai	ไอว	挖 = uai1 = ไอว 拐 = guai2 = ไกว้ 甩 = suai1 = ไซว

 

iao กับ iou เป็นคำเดียวกันในต่างสำเนียง ในสำเนียงมาตรฐานซัวเถาเองก็มีการใช้ทั้ง iao และ iou ในที่นี้จึงแสดงไว้ทั้งคู่ ความแตกต่างอยู่ที่เสียงสระตัวกลาง หากเขียนแยกจะเป็น อี^เอา กับ อี^โอว แต่ไม่ว่าจะเสียงไหนก็ใกล้เคียงกับ "เอียว" ในภาษาไทย จึงเขียนแบบนี้เหมือนกัน

 

สำหรับ uai นั้นจะคล้ายกับ uai ในจีนกลาง คือออกเสียงควบ ว

 

สระเดี่ยว+นาสิก

 

สระในกลุ่มนี้จะมีตัว n ต่อท้าย ซึ่ง n ในที่นี้ไม่ได้หมายถึงตัวสะกดแม่กน เพราะในแต้จิ๋วไม่มีแม่กน แต่หมายถึงเสียงนาสิก (เสียงออกจมูก)

 

คนไทยทั่วไปจะไม่รู้จักเสียงนี้และแยกแยะไม่ออกว่ามีเสียงออกจมูกหรือไม่ ในการทับศัพท์เสียงออกจมูกนี้มักถูกละเลย เขียนเหมือนไม่มีตัว n อยู่ท้าย แต่ในการเขียนเพื่อแสดงเสียงอ่านโดยละเอียดบางคนก็เติม * หรือ น์ เพื่อแสดงให้เห็นว่ามีเสียงออกจมูกอยู่

 

ในที่นี้ก็จะขอละ n ไปเลยในการทับศัพท์ทั่วไป ส่วนเวลาที่ต้องการแยกแยะเสียงจะเติม * เพื่อบอกให้รู้ว่าคำนี้มีเสียงออกจมูก

 

การมีเสียงออกจมูกไม่ได้ทำให้สระเปลี่ยนไป ดังนั้นเวลาทับศัพท์ให้ทำเหมือนกับตัด n ออกแล้วอ่านสระแบบเหมือนไม่มี n

 

an	อา (อา*)	馅/餡 = an7 = อ่า (อ่า*) 怕 = pan3 = ผ่า (ผ่า*) 敢 = gan2 = ก้า (ก้า*)
ên	แอ (แอ*)	楹 = ên5 = แอ๊ (แอ๊*) 梗 = gên2 = แก้ (แก้*) 青 = cên1 = แช (แช*)
in	อี (อี*)	圆/圓 = in5= อี๊ (อี๊*) 鼻 = pin7 = ผี่ (ผี่*) 面/麵 = min7 = หมี่ (หมี่*)

 

สระประสมสองเสียง+นาสิก

 

ain	ไอ (ไอ*)	爱/愛 = ain3 = ไอ่ (ไอ่*)
aon	เอา (เอา*)	好 = haon3 = เห่า (เห่า*)
ian	เอีย (เอีย*)	影 = ian2 = เอี้ย (เอี้ย*) 兄 = hian1 = เฮีย (เฮีย*) 声/聲 = sian1 = เซีย (เซีย*)
ion	เอีย (อี^ออ*)	羊 = ion5 = เอี๊ย (อี^อ๊อ*) 帐/帳 = dion3 = เตี่ย (ตี^อ่อ*) 伤/傷 = sion1 = เซีย (ซี^ออ*)
iun	อิว (อิว*)	幼 = iun3= อิ่ว (อิ่ว*)
oin	โอย (โอย*)	闲/閑 = oin5 = โอ๊ย (โอ๊ย*) 肩 = goin1 = โกย (โกย*) 睇 = toin2 = โท่ย (โท่ย*)
oun	โอว (โอว*)	虎 = houn2 = โฮ่ว (โฮ่ว*)
uan	อัว (อัว*)	旱 = uan6 = อั๋ว (อั๋ว*) 半 = buan3 = ปั่ว (ปั่ว*) 欢/歡 = huan1 = ฮัว (ฮัว*)
uên	อวย (อวย*)	横/橫 = huên5 = ฮ้วย (ฮ้วย*)
uin	อุย (อุย*)	畏 = uin3 = อุ่ย (อุ่ย*)

 

ในบางสำเนียงเช่นเตี่ยอังและเถ่งไฮ่ ion จะออกเสียงเป็น iên

 

สระเดี่ยว+ตัวสะกด

 

แต้จิ๋วมีตัวสะกดอยู่ ๔ เสียง คือ แม่กม แม่กง แม่กบ แม่กก

 

เมื่อมีตัวสะกดเสียงสระจะกลายเป็นเสียงสั้นทั้งหมด a เป็นสระอะ i เป็นสระอิ u เป็นสระอุ

 

ส่วนเสียง ê นั้นจะซับซ้อนขึ้นหน่อย คือเมื่ออยู่เดี่ยวๆจะค่อนไปทางสระแอ แต่เมื่อมีตัวสะกดจะค่อนไปทางสระเอะ จึงอ่านเป็น "เอ็ง" "เอ็ก" 

 

เสียง o ก็มีการเปลี่ยนเสียงเช่นกัน เมื่ออยู่เดี่ยวๆจะค่อนไปทางสระออ แต่เมื่อมีตัวสะกดจะค่อนไปทางสระโอะ เป็น "อง" "อก"

 

am	อัม	暗 = am3 = อั่ม 惨/慘 = cam2 = ชั่ม 憾 = ham6 = หัม
ab	อับ	盒 = ab8 = อั๊บ 答 = dab4 = ตับ 峡/峽 = hab8 = ฮับ
ang	อัง	宴 = ang3 = อั่ง 朗 = lang6 = หลัง 刊 = kang5 = คั้ง
ag	อัก	抑 = ag4 = อัก 北 = bag4 = ปัก 贼/賊 = cag8 = ชัก
eng	อึง	隐/隱 = eng2 = อึ้ง 女 = neng2 = นึ่ง 床 = ceng5 = ชึ้ง
eg	อึก	乞 = keg4 = ขึก 吃 = ngeg4 = หงึก
êng	เอ็ง	用 = êng7 = เอ่ง 胸 = hêng1 = เฮ็ง 令 = lêng6 = เหล็ง
êg	เอ็ก	亿/億 = êg8 = เอ๊ก 击/撃 = kêg4 = เข็ก 碧 = pêg4 = เป็ก
im	อิม	淫/滛 = im5 = อิ๊ม 凛/凜 = lim2= ลิ่ม 吟 = ngim5 = งิ้ม
ib	อิบ	邑 = ib4 = อิบ 急 = gib4 = กิบ 入 = rib8 = ยิบ
ing	อิง	引 = ing2 = อิ้ง 镇/鎮 = ding3= ติ่ง 臣 = cing5 = ชิ้ง
ig	อิก	逸 = ig8 = อิ๊ก 匹 = pig4 = ผิก 乜 = mig4 = หมิก
ong	อง	鹟/鶲 = ong1 = อง 鹏/鵬 = pong5 = พ้ง 孔 = kong2 = ค่ง
og	อก	握 = og4 = อก 禄/祿 = log8 = ลก 福 = hog4 = หก
ung	อุง	运/運 = ung7 = อุ่ง 文 = bhung5 = บุ๊ง 允 = rung2 = ยุ่ง
ug	อุก	夗 = ug8 = อุ๊ก 吻 = bhug4= บุก 卒 = zug4 = จุก

 

สำหรับ êng กับ êg นั้นถ้าไม่ต้องใส่รูปวรรณยุกต์ให้ใส่ไม้ไต่คู่ แต่ถ้าต้องใส่รูปวรรณยุกต์ค่อยตัดไม้ไต่คู่ทิ้งไป

 

สระประสมสองเสียง+ตัวสะกด 

 

iam	เอียม	盐/鹽 = iam5 = เอี๊ยม 点/點 = diam2 = เตี้ยม 染 = riam2 = เยี่ยม
iab	เอียบ	叶/葉 = iab8 = เอี๊ยบ 协/協 = hiab8 = เฮี้ยบ 业/業= ngiab8 = เงี้ยบ
iang	เอียง	映 = iang3 = เอี่ยง 良 = liang5 = เลี้ยง 仰 = ngiang2 = เงี่ยง
iag	เอียก	跃/躍= iag4 = เอียก 却/卻 = kiag4 = เขียก 弱 = riag8 = เรี้ยก
iong	ยง	永 = iong2 = ย่ง 恐 = kiong2 = คย่ง 雄 = hiong5 = ฮย้ง
iog	ยก	育 = iog8 = ยก 畜 = tiog4 = ถยก 克 = iog4 = ขยก
uam	อวม	泛 = huam3 = ห่วม
uab	อวบ	法 = huab4 = หวบ
uang	อวง	旺 = uang6 = อ๋วง 忘 = bhuang5 = บ๊วง 元 = nguang5 = ง้วง
uag	อวก	获/獲 = uag8 = อ๊วก 扩/擴 = kuag4 = ขวก 浊/濁 = zuag8 = จ๊วก

 

ในบางสำเนียงเช่นสำเนียงเตี่ยเอี๊ยมีเสียง iêng, iêg, uêng, uêg ด้วย แต่ในสำเนียงมาตรฐานซัวเถายุบรวม iêng เป็น iang, iêg เป็น iag, uêng เป็น uang, uêg เป็น uag ทั้งหมด

 

iong และ iog นั้นจริงเป็นเสีย อี+ยง แต่เพื่อความง่ายให้เขียนเป็น "ยง" และ "ยก" เฉยๆ พอมีพยัญชนะต้นนำหน้าก็เขียนในรูปควบ ย เช่นเป็น "คยง" และ "คยก"

 

สระเดี่ยว+กักเส้นเสียง

 

เสียงกักเส้นเสียงคือเสียงที่ในเพ็งอิมลงท้ายด้วย h จะตรงกับสระเสียงสั้นไร้ตัวสะกดในภาษาไทย คือเป็นคำตาย เสียงจะหยุดที่ท้ายพยางค์

 

สำหรับสระเดี่ยวที่ลงท้ายด้วย h นี้ก็จะออกเสียงคล้ายกับสระเดี่ยวที่ไม่มี h ต่อท้าย แค่เปลี่ยนเป็นสระเสียงสั้นเท่านั้น 

 

ah	อะ	鸭/鴨 = ah4 = อะ 甲 = gah4 = กะ 闸/閘 = zah8 = จ๊ะ
êh	แอะ	扼 êh4 = แอะ 白 = bêh8 = แป๊ะ 册/冊 = cêh4 = แฉะ
ih	อิ	浥 = ih4 = อิ 裂 = lih8 = ลิ 舌 = zih8 = จิ๊
oh	เอาะ	呃 = oh4 = เอาะ 桌 = doh4 = เตาะ 绝/絶 = zoh8 = เจ๊าะ

 

สระประสมสองเสียง+กักเส้นเสียง

 

สำหรับสระประสมสองเสียงที่ลงท้ายด้วย h นั้นส่วนใหญ่จะแทนด้วยภาษาไทยยากเพราะที่มีในภาษาไทยมีแค่สระเอียะ (iah) และสระอัวะ (uah) เท่านั้น ส่วนที่เหลือนั้นยากที่จะเขียนในภาษาไทยให้ตรง ได้แต่เขียนให้ใกล้เคียงที่สุด

 

เสียงกลุ่มนี้มีดังนี้ 

 

aoh	เอา (อะว์)	落 = laoh8 = เล้า (ละว์) 乐/樂 = ghaoh8 = เง้า ('งะว์)
oih	โอย (โอะย์)	狭/狹 = oih8 = โอ๊ย (โอ๊ะย์) 八 = boih4 = โป่ย (โปะย์) 夹/夾 = goih8 = โก๊ย (โก๊ะย์)
iah	เอียะ (อี^อะ)	溢 = iah4 = เอียะ (อี^อะ) 壁 = biah4 = เปียะ (ปี^อะ) 食 = ziah8 = เจี๊ยะ (จี^อ๊ะ)
ioh	เอียะ (อี^เอาะ)	药/藥 = ioh8 = เอี๊ยะ (อี^เอ๊าะ) 挈 = kioh8 = เคียะ (คี^เอ๊าะ) 惜 = sioh4 = เสียะ (ซี^เอาะ)
uah	อัวะ	活 = uah8 = อั๊วะ 割 = guah4 = กัวะ 杀/殺 = suah4 = สัวะ
uêh	เอวะ	画/畫 = uêh8 = เวะ 月 = ghuêh8 = เงวะ (เ'งวะ) 刷 = suêh4 = เสวะ

 

สำหรับ aoh นั้นจริงๆคือสระเอาที่ลงท้ายด้วยการกักเส้นเสียง เนื่องจากไม่มีสระเอา ดังนั้นเวลาทับศัพท์ทั่วไปก็ทำได้แค่เขียนเป็น สระเอา ธรรมดา แต่เมื่อต้องการเขียนให้ต่างจาก ao อาจเขียนเป็น "อะว์"

 

สำหรับ oih ที่จริงคือ "โอย" ที่ลงท้ายด้วยการกักเส้นเสียง ภาษาไทยไม่มีเสียงแบบนี้จึงให้แทนด้วย "โอย" เฉยๆ แต่ถ้าต้องการแยกให้ต่างจาก oi อาจเขียนเป็น "โอะย์"

 

ioh จะหลายเป็น iêh ในบางสำเนียงเช่นเตี่ยอังและเถ่งไฮ่ เช่นเดียวกับที่ io กลายเป็น iê

 

uêh เป็น uê ที่มีการกักเส้นเสียง แต่เปลี่ยนมาเขียนโดยใช้สระเอะควบ ว เพราะไม่สามารถเขียนเสียง อวย ให้เป็นเสียงกักได้

 

ไร้สระ

 

คือเสียงที่เหมือนมีแต่ตัวสะกดลอยมาโดยไม่มีสระ แต่จะฟังดูคล้ายกับเป็นสระอือ จึงใช้สระอือแทน

 

m	อึม	姆 = m2 = อึ้ม 唔 = m6 = อึ๋ม
ng	อึง	黄/黃 = ng5 = อึ๊ง 园/園 = hng5 = ฮึ้ง

 

ตัวอย่าง

 

สุดท้ายนี้ขอยกตัวอย่างมาประกอบเพื่อความเข้าใจมากขึ้น

 

เริ่มจากการนับเลข

 

0	〇/零	lêng5	เล้ง
1	一	zêg8 / ig4	เจ๊ก / อิก
2	二	no6 / ri6	หนอ / หยี
3	三	san1	ซา (ซา*)
4	四	si3	สี่
5	五	ngou6	โหงว
6	六	lag8	ลัก
7	七	cig4	ฉิก
8	八	boih4	โป่ย (โปะย์)
9	九	gao2	เก้า
10	十	zab8	จั๊บ
100	百	bêh4	แปะ
1,000	千	coin1	โชย (โชย*)
10,000	万/萬	bhuang7	บ่วง
100,000,000	亿/億	êg8	เอ๊ก
1,000,000,000,000	兆	diao6	เตี๋ยว

 

ชื่อสถานที่ในภูมิภาคแต้จิ๋วในมณฑลกวางตุ้ง หลายชื่อในนี้คนไทยคุ้นเคยเป็นอย่างดี แต่อาจจะเรียกแตกต่างกันผิดเพี้ยนไปบ้าง ในที่นี้จะเป็นการเขียนชื่อโดยใช้หลักที่ยกมาข้างต้น

 

อักษรจีน	เพ็งอิม		ทับศัพท์	จีนกลาง
	รูปเดิม	แปรเสียง
潮州	dio5 ziu1	dio7 ziu1	เตี่ยจิว (ตี^อ่อ)	เฉาโจว
汕头/汕頭	suan1 tao5		ซัวเท้า (ซัว*)	ซ่านโถว
揭阳/揭陽	gig4 ion5	gig8 ion5	กิ๊กเอี๊ย (อี^อ๊อ*)	เจียหยาง
汕尾	suan1 bhuê5		ซัวบ้วย (ซัว*)	ซ่านเหว่ย์
湘桥/湘橋	siang1 gio5		เซียงเกี๊ย (กี^อ๊อ)	เซียงเฉียว
潮安	dio5 ang1	dio7 ang1	เตี่ยอัง (ตี^อ่อ)	เฉาอาน
饶平/饒平	riao5 pêng5	riao7 pêng5	เหยี่ยวเพ้ง	เหราผิง
金平	gim1 pêng5		กิมเพ้ง	จินผิง
龙湖/龍湖	lêng5 ou5	lêng7 ou5	เหล่งโอ๊ว	หลงหู
濠江	hao5 gang1	hao7 gang1	เห่ากัง	เหาเจียง
澄海	têng5 hai2	têng7 hai2	เถ่งไฮ่	เฉิงไห่
潮阳/潮陽	dio5 ion5	dio7 ion5	เตี่ยเอี๊ย (ตี^อ่อ อี^อ๊อ*)	เฉาหยาง
潮南	dio5 nam5	dio7 nam5	เตี่ยนั้ม (ตี^อ่อ)	เฉาหนาน
南澳	nam5 o3	nam7 o3	หนั่มอ่อ	หนานเอ้า
榕成	iong5 sian5	iong7 sian5	หย่งเซี้ย (ซี^อ๊า*)	หรงเฉิง
揭东/揭東	gig4 dang1	gig8 dang1	กิ๊กตัง	เจียตง
揭西	gig4 sai1	gig8 sai1	กิ๊กไซ	เจียซี
普宁/普寧	pou2 lêng5	pou6 lêng5	โผวเล้ง	ผู่หนิง
惠来/惠來	hui6 lai5	hui7 lai5	หุ่ยไล้	ฮุ่ยไหล
陆丰/陸豐	lok8 hong1	lok4 hong1	หลกฮง	ลู่เฟิง
海丰/海豐	hai2 hong1	hai6 hong1	ไหฮง	ไห่เฟิง

 

ตัวอย่างคำภาษาแต้จิ๋วที่กลายเป็นคำไทย

 

อักษรจีน	เพ็งอิม		ทับศัพท์	คำไทย
	รูปเดิม	แปรเสียง
把戏/把戲	ba2 hi3	ba6 hi3	ป๋าหี่	ปาหี่
畚箕	bung3 gi1	bung5 gi1	ปุ๊งกี	ปุ้งกี๋
肉面/肉麵	bhah4 min7	bhah8 min7	บ๊ะหมี่ (หมี่*)	บะหมี่
肉粽	bhah4 zang3	bhah8 zang3	บ๊ะจั่ง	บ๊ะจ่าง
草粿	cao5 guê2	cao7 guê2	เฉาก้วย	เฉาก๊วย
谶诗/讖詩	ciam1 si1		เชียมซี	เซียมซี
豆腐	dao7 hu7		เต่าหู่	เต้าหู้
豆花	dao7 huê1		เต่าฮวย	เต้าฮวย
豆酱	dao7 zion3		เต่าเจี่ย (จี^อ่อ*)	เต้าเจี้ยว
交椅	gao1 in2		เกาอี้	เก้าอี้
菊花	gêg4 huê1	gêg8 huê1	เก๊กฮวย	เก๊กฮวย
咸菜/鹹菜	giam5 cai3	giam7 cai3	เกี่ยมไฉ่	เกี้ยมไฉ่
膏药/膏藥	go1 ioh8		กอเอี๊ยะ (อี^เอ๊าะ)	กอเอี๊ยะ
韭菜	gu2 cai3	gu6 cai3	กู๋ไฉ่	กุยช่าย
粿条/粿條	guê2 diao5	guê6 diao5	ก๋วยเตี๊ยว	ก๋วยเตี๋ยว
粿汁	guê2 zab4	guê6 zab4	ก๋วยจับ	ก๋วยจั๊บ
风水/風水	huang1 zui2		ฮวงจุ้ย	ฮวงจุ้ย
字号/字號	ri7 ho7		หยี่ห่อ	ยี่ห้อ
三辇/三輦	san1 ling2		ซาลิ่ง (ซา*)	ซาเล้ง
豉油	si7 iu5		สี่อิ๊ว	ซีอิ๋ว
先生	sing1 sên1		ซิงแซ (แซ*)	ซินแส
头家/頭家	tao5 gê1	tao3 gê1	เถ่าแก	เถ้าแก่
杂菜/雜菜	zab8 cai3	zab4 cai3	จับไฉ่	จับฉ่าย
杂工/雜工	zab8 gang1	zab4 gang1	จับกัง	จับกัง
座山	zo7 suan1		จ่อซัว (ซัว*)	เจ้าสัว

 

สุดท้ายขอยกบทกวี เซียงซือ (相思) โดยหวางเหวย์ (王維) กวีสมัยราชวงศ์ถัง

 

红豆生南国 春来发几枝 愿君多采撷 此物最相思	紅豆生南國 春來發幾枝 願君多採擷 此物最相思
ang5 dao7 sên1 nam5 gog4 cung1 lai5 huag4 gui2 gi1 nguang6 gung1 do1 cai2 kiag4 ce2 muêh8 zuê3 sio1 si1
เปลี่ยนเสียงวรรณยุกต์ ang7 dao7 sên1 nam7 gog4 cung1 lai5 huag8 gui6 gi1 nguang7 gung1 do1 cai6 kiag4 ce6 muêh8 zuê5 sio1 si1
อั่ง เต่า แซ หนั่ม กก ชุง ไล้ ฮ้วก กุ๋ย กี หง่วง กุง ตอ ไฉ เขียก ฉือ เมวะ จ๊วย เซีย ซี