无羁 ไร้พันธะ (เพลงประกอบละครปรมาจารย์ลัทธิมาร) 《陈情令》魔道祖师

เนื้อเพลงอู๋จี

闻笛声独惆怅
wén díshēng dú chóuchàng
云深夜未央
yúnshēn yèwèiyāng
是与非都过往
shì yǔfēi dōu guòwǎng
醒来了怎能当梦一场
xǐnglái le zěnnéng dāngmèng yīcháng
红尘中毁誉得失如何去量
hóngchén zhōng huǐyù déshī rúhé qùliàng
萧萧血热刀锋凉
xiāoxiāo xuèrè dāofēng liàng

山高水远
shāngāoshuǐyuǎn
又闻琴响
yòu wénqínxiǎng
陈情未绝卧荻花月如霜
chénqíng wèijué wòdíhuā yuè rúshuāng
煮一壶生死悲欢祭少年郎
zhǔ yīhú shēngsǐ bēihuān jì shǎoniánláng
明月依旧何来怅惘
míngyuè yījiù hélái chàngwǎng
不如潇潇洒洒历遍风和浪
bùrú xiāoxiāosǎsǎ lìbiàn fēnghélàng
天涯一曲共悠扬
tiānyá yīqū gòng yōuyáng

穿万水过千山路尽人茫茫
chuān wànshuǐguò qiān shānlù jìnrén mángmáng
是与非都过往
shì yǔfēi dōu guòwǎng
醒来了就当它梦一场
xǐnglái le jiù dāng tā mèng yīcháng
红尘中毁誉得失如何去量
hóngchén zhōng huǐyù déshī rúhé qùliàng
萧萧血热刀锋凉
xiāoxiāo xuèrè dāofēng liàng
山高水远
shāngāoshuǐyuǎn
又闻琴响
yòu wénqínxiǎng
陈情未绝笑世事多无常
chénqíng wèi juéxiào shìshì duō wúcháng
煮一壶生死悲欢
zhǔ yīhú shēngsǐ bēihuān
祭少年郎明月依旧何来怅惘
jì shǎoniánláng míngyuè yījiù hélái chàngwǎng
不如坦坦荡荡
bùrú tantandàngdàng
历遍风和浪
lìbiàn fēnghélàng
天涯一曲共悠扬
tiānyá yīqū gòng yōuyáng
煮一壶生死悲欢
zhǔ yīhú shēngsǐ bēihuān
祭少年郎明月依旧何来怅惘
jì shǎoniánláng míngyuè yījiù hélái chàngwǎng
不如坦坦荡荡
bùrú tantandàngdàng
历遍风和浪
lìbiàn fēnghélàng
天涯一曲共悠扬
tiānyá yīqū gòng yōuyáng
天涯一曲共悠扬
tiānyá yīqū gòng yōuyáng

无羁

ไร้พันธะ

无 = ไม่มี ไร้ซึ่ง

羁 = บังเหียนม้า ก็คือพันธนาการ การผูกมัด

无羁 จึงหมายถึง ไร้ซึ่งพันธนาการ ความห่วงแห่งสิ่งใด ๆ ทั้งปวง

แว่ว เสียงขลุ่ย ให้แสนเดียวดาย  ฟ้าคลุ้มฝน ในราตรี

ผ่านมาทั้งผิดชอบชั่วดี ตื่นมาแล้ว ไฉนเหมือนแค่หลับฝัน

ในสังสาร รัก ชัง เสีย ได้ จักวัดเช่นไร 

กระบี่ฟาดฟัน คมกลับเย็นย่ำ

闻笛声 独惆怅 云深夜未央

是与非 都过往 醒来了 怎能当梦一场

红尘中 毁誉得失如何去量

萧萧血热刀锋凉

闻笛声 ได้ยินเสียงขลุ่ย 

独โดดเดี่ยว  

惆怅 อึดอัด อดกลั้น ระทมในทรวง 

คือ ได้ยินเสียงขลุ่ยแล้วมันช่างเปลี่ยวเปลี่ยวในหัวใจเสียนี่กะไร 

云深 เมฆมาคลุ้มฝน เมฆหมอกหนา

夜未央 ค่ำคืนนี้ยังไม่สิ้นสุด (央 = สิ้นสุด)

是与非 คือ การกระทำอันชอบ และ การกระทำอันมิชอบ 

都过往 ล้วนผ่านไปแล้ว เป็นอดีตไปแล้ว

醒来了 ตื่นขึ้นมา 怎能当梦一场 ทำไมถึงรู้สึกมันเหมือนแค่ฝันฉากหนึ่งเท่านั้น 

红尘中 ในโลกใบนี้ ในวัฎสังสารนี้

毁誉得失 การยกย่องสรรเสริญ การได้มาและการเสียไป มันจะใช้อะไรวัด (如何去量) คือมันไม่มีไม้บรรทัดหรืออะไรมาวัดได้เลย

萧萧 เสียงซู่ซ่า ฝึบฝับ ของกระบี่นั่นอ่ะ (血热刀)  คนเราฟาดฟันกันด้วยกระบี่จนเสียงมันฟาดกับลมดัง แฟ่บ ๆ 

แต่ ๆ ๆ ๆ 刀锋凉 คมของกระบี่มันไม่ได้ร้อนเหมือนกระบี่ที่กำลังห่ำหั่นกันเลย แต่กลับเย็นย่ำ มันหมายถึงสิ่งที่เกิดขึ้นมันก็มีมิติ เราไม่สามารถรู้หรือตัดสินอะไรได้โดยตรงได้ มันไม่เที่ยง

แม้ทางแสนไกล

เสียงฉินไม่สร่าง

สัมพันธ์มิขาด ซบดอกหญ้า แสงจันทร์สกาว

บูชาวัยเยาว์ด้วย พบ พราก เศร้า และยินดี

เพ็ญพร่างพราว จะเศร้าทุกข์ไปไย

ไม่สู้ล่องลอย ถลาคลื่นลม ให้สุขสมใจ

ร่วมบรรเลงเพลงให้สุดขอบฟ้า 

山高水远 

又闻琴响

陈情未绝 卧荻花月如霜

煮一壶生死悲欢 祭少年郎

明月依旧何来怅惘

不如潇潇洒洒 历遍风和浪

天涯一曲共悠扬

山高水远  เขาสูง แม่น้ำกว้างไกล หมายถึงระยะทางที่แสนไกล 

又闻琴响 แต่เสียงฉินที่ดิดนั้นทำไมยังกังวาลอยู่เลย ยังได้ยินเสียงนั้นอยู่เลย

陈情 คือ ความทรงจำทั้งยังต่อเนื่อง ความรักที่ยังไม่ลืม (未绝)

卧荻花 คือเอนกายลงไปบนทุ่งดอกหญ้า

月如霜 แสงจันทร์ขาวโพลนเหมือนน้ำค้างแข็ง

煮一壶 生死悲欢 祭少年郎

เอ่าล่ะ จุดไฟต้มเหล้าซัก 1 กา เพื่อดื่มให้กับช่วงที่ผ่านมา ความทรงจำที่ไม่ว่าจะเกิด ตาย พบ จาก โศกเศร้าและยินดี ของเจ้าหนุ่มน้อย (ก็คือตัวเอง)

明月依旧 แสงจันทร์ยังส่องสว่างอยู่เหมือนเดิม 

何来怅惘 ทำ ไม เลา ต้อง มา เดียวดายอยู่แบบนี้เล่า????

不如潇潇洒洒 历遍风和浪 

ดังนั้นจึงออกบิน ถลาเล่นลม บิน ๆ ๆ ถลา ๆ เล่นลม บินล่องบินลอย บิน ๆ ๆ ถลา ๆ เล่นลม บินล่องบินลอย  ไปอย่างเท่ห์ๆ คูลๆ ซะดีกว่า

天涯一曲共悠扬

แล้วมาบรรเลงเพลงด้วยกันจนสุดปลายฟ้า (天涯) นั่นเลย 

ผ่านธาราขุนเขามากมาย จนสุดหนทาง

ผ่านไปแล้วทั้งผิดชอบชั่วดี ตื่นมาแล้ว ก็ให้เป็นแค่หลับฝัน

ในสังสาร รัก ชัง เสีย ได้ จักวัดเช่นไร 

กระบี่ฟาดฟัน คมกลับเย็นย่ำ

穿万水 过千山路尽人茫茫

是与非 都过往 醒来了 就当它梦一场

红尘中 毁誉得失如何去量

萧萧血热刀锋凉

穿万水 过千山 ผ่านทะลุแม่น้ำหมื่นสาย ภูเขาลำเนาเป็นพัน ๆ ลูก

路尽人茫茫 

อันนี้ไม่รู้ว่าอะไร ระหว่าง

路尽---人茫茫   ไปจนสุดทางแล้วพบเจอผู้คนมากมาย 人茫茫 คือคนที่ลุ่มหลงไปกับสิ่งต่าง ๆ อย่างม่มีสติ

หรือ

路尽人---茫茫  สิ้นปลายทางของถนนที่ไม่มีผู้คน 茫茫 คือกว้างไกล ไพรศาล

就当它梦一场 ก็คิดซะว่ามันเป็นแค่ฝันไป

แม้ทางแสนไกล

เสียงฉินไม่สร่าง

สัมพันธ์มิขาด ซบดอกหญ้า แสงจันทร์สกาว

บูชาวัยเยาว์ด้วย พบ พราก เศร้า และยินดี

เพ็ญพร่างพราว จะเศร้าทุกข์ไปไย

ไม่สู้ล่องลอย ถลาคลื่นลม ให้สุขสมใจ

ร่วมบรรเลงเพลงให้สุดขอบฟ้า 

山高水远

又闻琴响

陈情未绝 笑世事多无常

煮一壶生死悲欢 祭少年郎

明月依旧何来怅惘

不如坦坦荡荡 历遍风和浪

天涯一曲共悠扬

บูชาวัยเยาว์ด้วย พบ พราก เศร้า และยินดี

เพ็ญพร่างพราว จะเศร้าทุกข์ไปไย

ไม่สู้ล่องลอย ถลาคลื่นลม ให้สุขสมใจ

ร่วมบรรเลงเพลงให้สุดขอบฟ้า 

煮一壶生死悲欢 祭少年郎

明月依旧何来怅惘

不如坦坦荡荡 历遍风和浪

ร่วมบรรเลงเพลงให้สุดขอบฟ้า 

ร่วมบรรเลงเพลงให้สุดขอบฟ้า 

天涯一曲共悠扬

天涯一曲共悠扬

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น

error: Content is protected !!