เมื่อ 子 กลับหัว （疏、流、毓、育、弃、充）

  เป็นรูปของ เด็ก () ที่ไหลออกมา () มากมายเหมือนเส้นผมของแม่ (ห๊ะ ?? จริงจัง?) 

อักษรกระดองเต่า และอักษรจินเหวิน แสดงให้เห็นว่า เด็ก () ไหลออกมา () จากร่างกายของผู้หญิง ( )  อักษรจินเหวิน () และจ้วน () เปลี่ยนอักษรผู้หญิง เป็น อักษรคำว่าแม่ (女)⇝(母)

คนในยุคโบราณชอบมีลูกมาก เพื่อช่วยกันทำให้เผ่าพันธุ์ของตนเองแข็งแรงขึ้น ดังนั้น อักษรจ้วนอีกตัวหนึ่ง  จึงเติมเส้นผมไปบนตัวอักษรและเปลี่ยน(母)  เป็น (每)   สื่อความหมายว่าเด็กเกิดออกมามากเหมือนกับเส้นผมของแม่นั่นเอง ( T 0T)     ดังนั้น 毓 จึงมีความหมายว่า สืบพันธ์ุ การดำเนิดบุตร เลี้ยงดูบุตร

เด็ก ที่เกิดมา คือ เนื้อ 月 ก้อนหนึ่งของแม่ 

คำโบราณกล่าวว่า "ลูกก็คือเลือดเนื้อของมารดา" ดังนั้นจึงต้องรกษาดูแลให้ดี

育 จึงหมายถึงอบรมเลี้ยงดู เช่น 养育 / 教育 / 体育 / 抚育

2 มือ () อุ้มเด็กที่เพิ่งคลอด () ไปใส่ไว้ใน ปุ้งกี๋ ()

อักษรกระดองเต่า คือรูปของการใช้มืออ้มเด็กไปใส่ในปุ้งกี๋ เพื่อที่จะเอาเด็กไปทิ้ง

คือ ปุ้งกี๋ ( ประกอบเป็นอักษร 其  基   算 )

弃 จึงมีความหมายว่า ทิ้ง ละทิ้ง เช่น  放弃 / 废弃 / 不离不弃

บรรพบุรุษของราชวงศ์โจวชื่อ 弃  โดยบันทึกที่มาของชื่อไว้ใน 《史记》ว่า วันหนึ่งนางสนมของตี้คู่ไดไปเห็นรอยเท้าของยักษ์เข้า จึงทำให้นางตั้งครรภ์ เมื่อลูกออกมานางคิดว่าไม่เป็นมงคล จึงนำลูกไปทิ้งไว้บนถนนแคบ ๆ กะให้รถม้าเหยียบตาย แต่ม้าและวัวกลับหลีกทางให้เด็กน้อย   นางจึงเอาเด็กไปทิ้งในป่า แต่บรรดานกกลับคาบใบไม้กิ่งไม้มาปกป้องให้  นางจึงต้องจำใจเลี้ยงลูกไป และตั้งชื่อว่า 棄  เมื่อเติบใหญ่ก็เก่งกล้าสามารถ โดยเฉพาะด้านเกษตรกรรม โดยเป็นขุนนางด้านกสิกรรมของเหยาตี้

อักษรจีนตัวย่อของ 棄 คือ 弃 ซึ่งเหลือแค่มืออุ้มลูก ไม่มีปุ้งกี๋ตรงกลาง จึงทำให้ไม่รู้ความหมายจากตัวอักษรว่าเป็นการทอดทิ้งลูก ไม่ใช่อุ้มลูก

  เด็ก เติบโตเป็นคน (儿)

อักษรจ้วน แสดงความหมายว่าเด็กได้เติบโตขึ้น แสงความหมายถึงท่าทางการเดิน

充 จึงหมายถึง เติมเต็ม เติม